O ’ ki
Yaprağı dalda ve yuvayı ağaçta tutan
Nar tanesi gibi çoğalırken içimde;
Tam da gece vakti Ay doğar,
Zeytin karası ellerine, ve
Meşe külü kadar ince teninde
Işıldar…
Yasen,
İncir çekirdeğine sığarken dünya,
Senin;
Ne zaman alıştı gözlerin karanlığa ?
