Coğrafya kaderdir ve bu kader parçasında şükür en çok da sabır anlamına gelir.
Bu kaderin insanları diz yaralarını hasretle anarlar.Habersizce fotoğraf çekinip habersizce yaşarlar.İki kez sarılırlar sevdiklerine yarım bıraktıkları bir işi bitirmek istercesine.Bir makasın iki kanadının ansızın buluşması kadar keskindir sessizlikleri. Bu kader coğrafyasında- biliriz – orta boylu insanların kaderidir : “Savaşır gibi sevmek ve severek savaşmak.”
Ve bazen yaşamak , sırat köprüsüne serçe parmağından asılı kalmaktır.